Y FFIN
Cofiais i’r ffin
Wedi’i darlunio’n wallgof
Trwy’r afon, ty a fferm
A chanol y stryd.
Roedd y milwyr
Yn sefyll bob dydd
Yn y twr fel y castell,
Gyda ‘u gynnau’n barod.
Roedd yr hofrennydd
Yn rheoli’r awyr
Fel pryfyn yn y coed
Sy’n aros am y gelain.
Y ffin oedd llinell
Arluniwyd gyda gwaed
Ac yn gwahanu
Un wlad fel ysgariad.
Mae’r ffin yn ysgafn nawr
Fel y teimlad o groen
Ond , ym Meal Feirste eto
Y Wal Heddwch yw Wal y Ddadl.
- Beal Feirste - Belfast , mewn iaith Gwyddeleg
THE BORDER
I remember the border
drawn so crazily
through river, house and farm
and middle of the road.
The British soldiers
on duty each day
in their towers like castles,
with guns always ready.
Daily their helicopters
ruled the skies
like flies in a wood
gathering on a corpse.
The border was a line
drawn in blood,
it separated one nation
like a divorce.
Now, it is much lighter,
like the touch of skin
but, in Bel Feirste still
the Peace Wall is an Argument Wall.
(trans. by the author)